2025 Ramazan Umresinde Medine Otel Rezilliği

2025 Ramazan Umresinde Medine

Ve nihayet 14.45 de Medine Havalimanına geldik.

Tüm günümüz heba oldu.

Geç olsa da Medine hasretimiz son buldu

Hamdolsun Allah'ımıza. Bu günleri de gördük

Pasaport kontrolü çabuk ve kolay idi. Dışarıda bekleyen otobüslere yerleştik.

40-45 dakika otobüslerde bekledik. Kayıp yolcular varmış. Araya araya 4 görevliye ilaveten bir kaç yolcu seferber oldu kayıp yolcuları bulamadılar

Bu yüzden öğle namazımızı kaçırdık. Kayıp yolcu aslında yokmuş. 157 kişi olarak gelen yolcu sayısını görevliler 165 olarak biliyormuş 😄😄😄😄😄

Görevlilerin elinde yolcu listesi de yokmuş.

Karadüzen işi götürüyorlar gibi...

Medine'ye yaklaştıkça heyecanımız artıyordu. Medine Uluslararası Havaalanı ise 20 km ötede olan Medine'de Ravza'nın yeşil kubbesini görünce sevincimiz zirve yapmıştı. kayıt yaparken Mescidi Nebevi'ye 200 /400 metre bir otelde kalacağımızı umarken giderek Mescitten uzaklaştığımızı fark ettik.

Nihayet bir otelin önünde durduk. Konaklayacağımız yermiş. Otobüslerden indik. Otele girdik.

Artal Taiba Hotel

Medine'de Otel Rezilliği

Otelin adı, Artal Taiba Hotel..

Otel, Mescid-i Nebevî'ye 3 km uzaklıkta. Evet, yanlış okumadınız.. Kutlu yolculuğa çıkacak olan , Allahın misafirlerine yalan söylenmiş, 200/400 metre arasında otel olacağı söylenmiş iken bizi indirdikleri otel mescidi Nebevi'ye 3000 metre mesafede çıktı. Tepkilere cevap verecek firma görevlisi ortada yoktu.

Ortaya çıkan ve kendisinin İkbal Turizm'in Medine görevlisi olduğunu söyleyen kişi anahtarları vereceğini söyledi. Anahtarlar kart şeklinde. Her odaya, kaç kişi kalırsa kalsın oda başına bir anahtar verdi. Birden fazla kişi kalınan odalar için herkese bir anahtar talebini bağırarak, agresif bir şekilde yok dedi. Kaba biri idi. Kimsenin soru sormasına tahammül edemiyordu. Anahtarları dağıttı. Ve bir daha görünmedi. Bu arada otele yerleşen dört görevliden ikisini de göremedik. Sadece ilk kez bu firmaya katılan bir Diyanet imamı, bir de ara ara gördüğümüz emekli bir imamdı.

Bavulları odalara götürecek olan ve etrafımızı saran komiler bir anda kayboldu. Neredeler derken, kimse bahşiş vermiyormuş diyerek ortadan kaybolmuşlar. O bir kaç gün içinde ne kadar çirkin, asalak, şiddet yanlısı ve hizmet etmek yerine etmemek üzere bu yabancı menşeli insanların otel çalışanları öğrendik. Bu arada otelin yarı tarafı inşaat halinde imiş. Ortalık tozdan havasızlıktan geçilmiyor.

Odalarımızı kendi imkanlarımızla bulup, eşyalarımızı koyduk. Derdimiz, bir an önce Mescidi Nebeviye gitmek ve namazlarımızı kılmaktı. Bavulları bıraktık. Açtık, ancak yemeğin akşam namazında verileceğini söylediler. Namaza gittik. İkindiden sonra döndük. Yemekhaneye geçtik.
Medine’de konakladığımız yerin temizlik açısından durumu son derece kötüydü, oda koşulları korkunçtu. Klima kullanılamaz durumdaydı.

Mescid-i Nebevi ’ye oldukça uzak olan otelden servis olacağı söylenmesine rağmen sözde servisler sadece namaz saatine yarım saat kalkıyor. Midibüs şeklinde olan servisler hıncahınç doluyordu. Kadınlar erkek çoğunluklu kalabalık araca binmek istemiyordu. Otel ile mescit arasında sürekli taksi kullanmak zorunda kalanlar oldu. Çünkü iki servis aracını namaz sonrası bulmak da zordu. Taksiye, her seferinde 30 -50 Riyal vermek istemeyenler yaya olarak mescide gelmek istediklerinde büyük bir otoban üzerinden geçmek zorunda kalıyordu. Araçların son sürat geçtiği bu yolda araç çarpsa kimsenin haberi olmazdı. Yok yoluna gidebilirdi. Otobanı kullanmak istemeyenler de 1,5 saat yol yürüyerek uzun bir yolu yaklaşık 3 km yolu yürümek zorunda kalıyordu. Yaşlılar gidiş gelişlerde sıkıntı içinde kalıyordu. Mescidi Nebeviye rahatça gidilebilecek yaya yolu olmayan oteldi.🤣🤣🤣🤣

Otelde hijyen ve kalite o kadar yetersizdi ki yemek yemeye cesaret edilemiyordu. Yemekler ise beşinci sınıf esnaf lokantası kalitesindeydi. Abartı falan değil, gerek sabah kahvaltısı gerek akşam yemekleri aşevlerinde bile öyle verilemezdi. Mini mini kaselere bir iki kaşık yemek ancak sığıyordu. Ekmek yiyerek karnını doyuranlar çoğunluktaydı. Açıkçası otel demek bile doğru değil, en alt sınıf pansiyon düzeyindeydi. Fotoğrafta gördüğünüz menü ilk akşam yediğimiz ve sonrasında kaldığımız sürece pilav, çorba, salata ve mini plastik tabakta 2-3 kaşık yemek.
İkinci günün sabahında Mescidden dönüp kahvaltıya yöneldik. Bir kaç masada oturan umrecilerin önünde sınırlı bir kahvaltı gördük. Kahvaltılaın olduğu standa yüğrüdüğünüzde ne görelim. Bir kaç domatse, artık kalmış bir iki kişilik salatalık, zeytinler vardı. Peynir, reçel vs yoktu. Çalışanlara kahvaltı yok mu dediğimizde, "le (yok) cevabı aldık. Sebebi, bitti..Bitti, demesiyle iyice şaşırdık. Saat 8 idi ve kahvaltının verilme süresi saat 10. 00 da bitiyordu. Bizden sonra gelenler de aynı manzarayı görünce tepki gösterdi. Elemanlar, kalan kahvaltıyı da çöpe döktü. Bir de bağırıp çağırmaya başladılar. Umrecilere söylenmeye başladılar. O sabah ne kahvaltı, ne çay adam gibi verilmemiş, bir çok kişi susup odalarına çekildiler.

Bu arada odada kalan kişi sayısı kaç olursa olsun oda anahtarları sadece bir tane veriliyor. 4 kişi kaldığımız odada anahtar bir tane.. Tek anahtar demek kaos, sorun, saçmalık...
Bu arada Duyduk ki karı koca iki kişilik oda alan vatandaşın yanına iki kişi daha koymuşlar. Neymiş odada 4 yatak varmış. 😄😄😄😄😄😄 Tam komedi