Beddua Etmeden Önce, İyi Düşünün

Beddua Etmeden Önce, İyi Düşünün

Resulullah aleyhisselam buyurdu ki, 

"Kendinize, eşlerinize, çocuklarınıza, elinizin altında bulunan çalışanlarınıza ve mallarınıza beddua etmeyin. Olur ki, Yüce Allah'ın icabet edeceği bir zamana rastlar da bedduanız kabul olur" 

(Ebû Dâvûd, Vitr 27) 

Cabir -radıyallahu anh-'den rivayet olunan bir hadiste Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- buyurdular ki: "Kendi üzerinize beddua etmeyin. Çocuklarınızın aleyhine de beddua etmeyin. Mallarınızın aleyhine de beddua etmeyin. Ola ki, Allah'ın duaları kabul ettiği saate rastgelir de, istediğiniz kabul ediliverir."  

[Sahih Hadis] - [Müslim rivayet etmiştir]

"Mü'min başkalarının iffetine dil uzatan, insanlara lanet yağdıran, çirkin, saldırgan ve kaba sözler söyleyen biri olamaz."[Sünen-i Tirmizî, Birr ve Sıla (4/ 350)] 

Bedduanın kelime anlamı, aleyhte dua, menfi dua etmek demektir. Cezalandırılmayı isteyen bir duâdır. İnsanlar, öfkelenince veya canı yanınca çok defa iradelerine hakimiyeti kaybederler, acı sözler söylerler ve beddualar yağdırmaya başlarlar. Genellikle kadınların daha fazla beddua ettikleri bilinen gerçeklerdir. Anne ya da babaların kızdıkları zaman kendi çocuklarına da şuursuzca beddua ettikleri artık alışkanlık haline gelmiş bir olumsuz davranış şeklidir. Bu durumda çocukların beddua etmeleri yüzünden anne babalarına karşı içten bir sitem ettikleri de görülmektedir.

Resûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yukarıdaki hadislerde görüldüğü gibi, sahabeyi bu konuda sıkça uyarmış olup, dua ederken insanın kendi çocuklarına ve mallarına beddua etmesini yasaklamıştır. Anne babanın duasının ,peygamberin ümmetine yaptığı dua gibi olduğu alimlerce de billdirilmiştir. Bu nedenle bilhassa anne babaların isteyerek ya da istemeyerek yaptığı bir duanın, duanın kabul saatine denk gelmesi durumunda evlatları kadar kendisi de zarar görebilir. 

Her müminin Allah Resul'ünün bu ikazını tekrar tekrar düşünmesi ve kendi davranışlarını ciddî bir muhasebeden geçirmesi gerekir. 

Zalimden başkasına beddua etmek haramdır. Zalime de, zulmü kadar beddua etmek caiz olur. Caiz olan bir şeyin miktarı da, özrün miktarı kadar olur. Zalime de beddua etmemek, sabretmek ve hatta affetmek daha iyidir.