Peygamberimizin Taifteki Duası

Hz. Muhammed'in (sav) Taif'teki Duası

Hz. Muhammed (s.a.v.), özellikle Mekke döneminde büyük musibetlerle karşılaşmış; halkı tarafından inkâr edilmiş, işkenceye uğramış, ölümle tehdit edilmiş ve tuzağa düşürülmüştür. Diğer yandan, kendisi, ailesi ve saygıdeğer sahabeleri için esaretten işkenceye, hastalıktan ölüme kadar pek çok imtihana tanıklık etmiştir.
Oysa Hz. Muhammed (s.a.v.) kaderden asla şikâyet etmemiş; şiddetli acılar çektiğinde Allah'ın rahmetine sığınmıştır. Umut bağladığı Taif'ten taşlanarak kovulduğunda, bir ağacın altında ellerini göğe kaldırarak söylediği sözler hem acı hem de öğretici olmuştur.

Taif'teki Dua

"Ey Allah’ım, acizliğimi ve insanlara saygısızlığımı sana şikâyet ediyorum. Ey bağışlayan Allah’ım. Sen zelil ve hor görülenlerin Rabbisin; sen benim Rabbimsin… Beni kime bırakıyorsun? Kötü sözlü, kötü yüzlü insanlara mı; yoksa işime karışan düşmana mı? Eğer bana gazabın yoksa, eğer gazabın varsa, başıma gelen musibetlere ve eziyetlere aldırmam. Eğer başıma gelen bu musibet ve azap senin gazabından kaynaklanmıyorsa, kalbimden tahammül ederim. Fakat senin iştahın arzu edilir derecede daha geniş ve daha geniştir. Gazabından dünya ve ahiret meselelerinin kaynağı olan nuruna sığınırım; razı oluncaya kadar affını beklerim! İlahî, bütün güç ve kuvvet ancak sendedir." 
İbn Hişam, Sira 2/255; Taberî, Tarih 2/241-242.